روش تطبیق سازی مفاهیم اسلام و مسیحیت توسط جعفر بن ابی طالب در حبشه

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسنده

مربی مجتمع حکمت و مطالعات ادیان، جامعه المصطفی(ص) العالمیه، قم، ایران

10.22034/mte.2024.19591.1858

چکیده

«تطبیق سازی زمینه‌ای» یکی از جدیدترین روش‌های تطبیق سازی الهیاتی در غرب است، که توسط شخصی به‌نام استیون بیوانز معرفی شده است. این روش مبتنی بر شش مدل است که هرکدام از آن‌ها دارای معایبی بوده و ممکن است باعث گمراهی الهیات‌دانان شود. در این تحقیق از ترکیب دو مدل ترجمه‌ای و مدل ترکیبی، برای معرفی شیوه‌ی تطبیق سازی جناب جعفر در جلسه نجاشی استفاده شده است. این مدل نخستین بار توسط دیوید تنگ لی در رساله دکتری با عنوان تطبیق سازی مفاهیم اسلام و نو کنفوسیوس توسط علامه لیوجی به‌کار رفته است.
در مدل ترجمه‌ای، جملات جناب جعفر برای ترجمه، چنان دقیق انتخاب شدند، که حضار در مجلس با شنیدن آن منقلب گشته و اشک از چشمان شان جاری گشت. در مدل گفت‌وگویی، جناب جعفر در سخنرانی خود با تکیه بر موارد اخلاقی و فرهنگی که مشترک میان تمام فرقه‌های مسیحیت است، توانست، اعتماد نجاشی را به‌دست آورد. در کنار این باید به شیوه‌ی تبلیغی جناب جعفر نیز توجه کرد که در مرحله‌ی دوم، ایشان پیام‌های خاص اسلامی را به حضار در جلسه، به‌شیوه‌ای ملایم ارایه کرد.
روش نگارش این مقاله، تحلیلی - توصیفی خواهد بود که با تحلیل و بررسی سخنان جناب جعفر، در این مدل پیاده سازی می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The method of combining the concepts of Islam and Christianity by Jafar ibn Abi Talib in Abyssinia

نویسنده [English]

  • Alireza Doran
Instructor of Wisdom and Religious Studies Complex of Al-Mustafa Al-Alamiya Community, Qom, Iran. alireza_doran@miu.ac.ir
چکیده [English]

"Contextual Combining" is one of the most recent methods of theological combining in the West, introduced by someone named Stephen Bevans. This method is based on six models, each of which has disadvantages and may mislead theologians. In this research, the combination of two translation models and a hybrid model have been used to introduce the method of combining Jafar in the Najashi meeting. This model was used for the first time by David Lee in his doctorate thesis entitled Adapting the concepts of Islam and Neo-Confucianism by Allameh Liuji.
In the translation model, Jafar's sentences were chosen so carefully for translation, that the audience in the assembly was moved and tears flowed from their eyes. In the dialogue model, Jafar was able to gain Najashi's trust in his speech by relying on the moral and cultural issues that are common among all Christian sects. In addition to this, we should also pay attention to Jafar's preaching method, which in the second stage, he presented specific Islamic messages to the audience in a gentle manner.
The writing method of this article will be analytical-descriptive, which will be implemented in this model by analyzing and examining Jafar's words.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Jafar ibn Abi-Talib
  • Najashi
  • conversational translation model
  • contextual combining
  • Stephen Bevans

Creative Commons License

This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 4.0 http://creativecommons.org/licenses/by/4.0

  1. الف. منابع فارسی و عربی

    1. ابن هشام، عبدالملک بن هشام (1361)، سیرت رسول‌الله، رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول.
    1. ________________ (1355 ش/ 1936 م) السیره النبویه، حققها و شرحها، محقق؛ مصطفی سقا ابراهیم الابیاری و عبدالحفیظ شلبی، قاهره، مکتبه المصطفی.
    2. ________________ (1392)، سیرت محمد رسول‌الله (از تبار شناسی تا هجرت) مسعود انصاری، تهران، انتشارات مولی.
    3. ارسلان ایلکا، محسن حیدرنیا، صابر اداک (1401) «نمایندگان فرهنگی پیامبر(ص) و کارکرد آنان در گستره دعوت‌گری پیامبر(ص) با رویکرد به رویداد هجرت به حبشه»، فصل‌نامه پژوهش‌نامه تاریخ، شماره 66، بهار.
    4. ای وان وورست (1384)، مسیحیت از لابه لای متون، ترجمه جواد باغبانی و عباس رسول‌زاده، قم، انتشارات موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، چاپ اول.
    5. خلیل، جر، فرهنگ عربی به فارسی، ترجمه سید حمید طبیبیان، تهران، امیر کبیر، چاپ ششم.
    6. دوران، علیرضا (1390)، یونیتارین‌ها، نیستان ادیان و مذاهب، سال دوم، شماره3، پاییز و زمستان، صص 131 - 144
    7. دهخدا، علی اکبر (1339)، لغت نامه (زیر نظر محمد معین) تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
    8. الذهبی، محمد بن احمد بن عثمان (1422)، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، السیره النبویه، تحقیق دکتر عمر عبدالسلام تدمری،بیروت، دار الکتب العربی.
    9. سیف، محسن و فتح‌علی‌زاده، نجمه (1394)، «دشواری ترجمه زبان عرفانی»، نشریه پژوهش‌های ترجمه در ادبیات عربی، شماره 13، پاییز و زمستان، صص 36 - 63.
    10. طبری، ابی‌جعفر محمد بن جریر (1939) تاریخ الامم و الملوک، قاهره، مطبعه الاستفامه بالقاهره،
    11. طه حسین (1339)، آیینه اسلام، محمد ابراهیم آیتی، تهران، شرکت سهامی انتشار.
    12. عابدین، عبدالحمید (بی‌تا)، بین الحبشه و العرب، دار الفکر العربی،
    13. فتحی غیث (2001)، الاسلام و الحبشه عبر التاریخ.
    14. فلیح حنوش، جعفر حسین (1429) جعفر بن ابی‌طالب و دوره فی‌الدعوه الاسلامیه، قم، المعاونیه الثقافیه للمجمع العالمی لاهل‌البیت(ع)،
    15. محمد شلبی (1416 ق/ 1996 م)، حیاه جعفر بن ابی‌طالب ذی الجناحین، بیروت، دار الجیل.
    16. محمد علی اسبر (1991)، بطلا الجهاد و العقیده الشهیدان الخالدان (الحمزه و الجعفر) بیروت، دار الاصاله.
    17. میرزایی، نجف‌علی (1388)، فرهنگ اصطلاحات عربی - فارسی، تهران، فرهنگ معاصر.
    18. نایف منیر فارس (1432 ق/ 2011 م)، عبق الرحاحین فی سیره ذی الجناحین و ال بیته‌ی، مبره الآل و الاصحاب.
    19. یعقوبی بغدادی، احمد بن اسحاق (1429)، تاریخ یعقوبی، قم، الجزء الثانی، دار الزهرا، الجزء الثانی

    ب. منابع انگلیسی

    1. David lee (2015), contextualization of sufi spirituality in seventeenth and eighteenth century china (the role of liu zhi) wipf and stock.
    2. Moses adeleke(2020) .bookreview on models of contextual theology ,olabisi onabanho university,(academia.edu)
    3. Stephen b .bevans (2002) Models of contextual theology,orbis book, ,new york
    4. WIM Raven (1988), some early Islamic texts on the Negus of ABYSSINIA , jornal of semitic studies, xxxiii/2, free university of amesterdam
    5. What is comparative theology.boston theology department (bc.edu
    6. ZEKI saritoprak (2017) an Islamic approach to migration and refugees , john carrol university, faculty bibliographies community homepage,