کارکرد فرهنگی دریانوردی مسلمانان در نشر اسلام در هند با تکیه بر کتاب عجایب‌الهند (قرن چهارم هجری)

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه تاریخ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

2 دانشیار گروه تاریخ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد ، نجف آباد، ایران

3 استادیار، گروه تاریخ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

چکیده

چکیده
یکی از راه‌های نشر اسلام در هند فضای اعتقادی و دینی دریانوردی مسلمانان بوده است. کشتی‌های مسلمانان دارای مسافران و سرنشینان نسبتاً زیاد از اقوام، ملیت‌ها و اقشار مختلف بودند. سفرهای دریایی غالباً طولانی بود و در وضعیت بحرانی ماه‌ها طول می‌کشید. دریانوردان با طوفان‌ها و موانع و مشکلاتی مواجه بودند. مسئله این است که وضعیت فرهنگی و دینی در کشتی‌های مسلمانان چگونه بود ودریانوردی چه تاثیری بر نشر اسلام در هند داشت؟ این تحقیق که به شیوه توصیفی ـ تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه‌ای به‌خصوص تکیه بر کتاب عجایب الهند انجام گرفته، بیانگر آن است که کشتی‌های مسلمانان هم در وضعیت عادی و هم در وضعیت بحرانی و خطر، پر از مظاهر فرهنگ، اعتقادات و اعمال عبادی در شبانه‌روز بود. در مواقع خطر دل انسان‌ها بیشتر متوجه خالق هستی می‌شود. مسلمانان در چنین وضعیتی به آداب خاصی مانند قرائت قرآن و دعا روی می‌آوردند. مجموعه این رفتارها و سایر ویژگی‌های اخلاقی و شخصیتی سرنشینان مسلمان کشتی‌ها و ناخدایان مسلمان و فعالیت های بعد از بیرون رفتن از کشتی در بنادر و مناطق مختلف هند موجب انتقال پیام اسلام و نشر آن در سراسر سرزمین هند می‌شد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The cultural role of Muslim seafaring in the expansion of Islam in India based on the Ajaeb Al-Hind (4th century AH)

نویسندگان [English]

  • Mehdi Nazari 1
  • Feizollah Boushasb 2
  • Seyed Alireaza Abtahi 3
1 PhD Student, Department of History, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
2 Associate Professor, Department of History, Najafabad Branch, Azad University, Najafabad, Iran
3 Assistant Professor, Department of History, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
چکیده [English]

One of the ways of spreading Islam in India has been the religious atmosphere of Muslim seafaring. Muslim ships had a large number of passengers and crew of different ethnicities, nationalities and strata. Sea voyages have often been long, and in a critical situation, it has taken for months. The sailors faced storms, hindrances and problems. The question is what was the cultural and religious situation on Muslim ships and what effect did this have on the spread of Islam in India? This research has been done in a descriptive-analytical manner and based on library sources, especially relying on the Ajayeb Al-Hind book Indicates that Muslim ships, both in normal and critical situations, were full of manifestations of culture, beliefs and prayer around the clock. In dangerous situations, the human heart becomes more aware of the Creator of the universe. In such a situation, Muslims resorted to certain rituals such as reciting the Qur'an and praying. The combination of these behaviors and other moral and personality traits of the Muslim passengers of the ships and the Muslim captains and the activities after leaving the ship in different ports and regions of India conveyed the message of Islam and spread it throughout India.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Expansion of Islam
  • India
  • Seafaring
  • Ajayeb Al-Hend

This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 4.0 http://creativecommons.org/licenses/by/4.0

  • قرآن کریم
  • ابن خردادبه، عبیدالله ابن عبدالله (1371)، مسالک و ممالک، با مقدمه‌ای از آندره میکل، ترجمه سعید خاکرند، تهران، موسسه مطالعات و انتشارات تاریخی میراث ملل، موسسه فرهنگی حنفا.
  • ابن رسته، احمد بن عمر (1365)، الاعلاق النفیسه، ترجمه و تعلیق حسین قره چانلو، تهران، امیرکبیر.
  • ابن ندیم (1381)، الفهرست، ترجمه رضا تجدد، تهران، انتشارات اساطیر.
  • اصطخری، ابو اسحاق ابراهیم (1340)، مسالک و ممالک، به اهتمام ایرج افشار، تهران، بنیاد ترجمه و نشر کتاب.
  • آرنولد، سر توماس (1358)، تاریخ گسترش اسلام، ترجمه ابوالفضل عزتی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
  • بدوی، عبدالرحمن (1375)، تاریخ تصوف اسلامی از آغاز تا پایان سده دوم هجری، ترجمه دکتر محمود رضا افتخار زاده، قم، دفتر نشر معرف اسلامی.
  • بلاذری، احمد بن یحیی (1337)، فتوح البلدان، ترجمه محمد توکل، به کوشش امیرحسین خنجی، تهران: نشر نقره، نشر الکترونیک توسط وبگاه تاریخ ایران.
  • بیرونی، ابوریحان (1362)، تحقیق ماللهند، ترجمه منوچهر صدوقی سها، تهران، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
  • پاینده، ابوالقاسم (1362)، نهج الفصاحه، بی جا، انتشارات جاویدان.
  • تاراچند (1374)، تأثیر اسلام در فرهنگ هند، ترجمه علی پیرنیا و عزالدین عثمانی، تهران: پاژنگ.
  • جیهانی، ابوالقاسم ابن احمد (1368)، اشکال العالم، ترجمه علی ابن عبدالسلام کاتب، تهران، انتشارات آستان قدس رضوی.
  • رامهرمزی، بزرگ بن شهریار (1348)، عجایب هند، ترجمه محمد ملک زاده، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
  • رائین، اسماعیل (2536)، دریانوردی ایرانیان، تهران، باشگاه ادبیات، ج 1.
  • رسایی، فرج‌الله، بی‌تا، 2500 سال بر روی دریاها، تهران، پیک دریا، ستاد نیروی دریایی شاهنشاهی.
  • زرین‌کوب، عبدالحسین (1379)، جستجوی تصوف در ایران، تهران، امیرکبیر.
  • سیرافی، سلیمان سیرافی ابوزید (1335)، شگفتی‌های جهان باستان (سلسله التواریخ)، ترجمه محمد محمدی لوی عباسی، تهران، انتشارات کتابخانه گوتنبرگ.
  • طاهری، محمود (1380)، سفرهای دریایی مسلمین در اقیانوس هند، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی.
  • متز، آدام (1364)، تمدن اسلامی در قرن چهارم هجری، ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگوزلو، تهران، موسسه انتشارات امیرکبیر، ج 2.
  • مسعودی، ابوالحسن علی ابن حسین (1365)، التبیه و الاشراف، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
  • مسعودی، ابوالحسن علی ابن حسین (1365)، مروج الذهب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، بنیاد ترجمه و نشر کتاب، ج 1.
  • مقدسی، ابوعبدالله محمد ابن احمد (1361)، احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ترجمه علی‌نقی منزوی، تهران، شرکت مؤلفان و مترجمان ایران، ج 1 و 2.
  • مؤلف مجهول (1362)، حدود العالم من المشرق الی المغرب، به کوشش منوچهر ستوده، تهران، کتابخانه طهوری.
  • نهرو، جواهر لعل (1361)، کشف هند، ترجمه محمود تفضلی، تهران، موسسه انتشارات امیرکبیر، ج 1.
  • هجویری، ابوالحسن علی بن عثمان (1392)، کشف‌المحجوب، مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمود عابدی، تهران، سروش.
  • یعقوبی، احمد بن اسحاق یعقوبی (ابن واضح یعقوبی) (1382)، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمدابراهیم آیتی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ج 1.